Aphorismus
Up Erden leevt keen Minschenkind
an dat een kenen Fehler findt.
An jeden enen, müch ik wetten,
gifft dat en beten uttosetten.
De Minsch de süht blot dat gewiss,
wat vör sien Ogen utbredt is.
Man Gott, de süht wohl allemal,
deep in uns' Minschenhart hendal
(frei nach Samuel, 16,7.)
Plück 'n Appel. Is he riep,
legg em sachten in de Kiep.
Ok mit de Minschen maak dat so,
en sachten Woort maak ehr heel froh.
"Kuum", seggt Lisa: "Wüllt du mit?"
Foorts Oma folgt mit Stolperschritt.
Lütt Lisa's Been, de wirwelt flink,
de Jugend hüppt, dat Oller hinkt.
Irr'n is menschlich! Seggt een Woort.
En jeder irrt up anner Oort.
Un wullt du mal hooch baven stahn,
müss't över vele Treppen gahn.